როგორც ბავშვები ამბებ ასეთ გარემოში ისინი უკეთ გრძნობენ თავს.მათ აქვთ საკუთარი ოთახები,სამეადინო კუთხე და ა.შ. ამისთვის სპეციალურ გადამზადებას გადის მომუშავე პერსონალიც და სავარაუდოთ ეს პროექტი საკმაოდ შედეგიანი უნდა აღმოჩ
ნდეს.
ახალი სახლები ასე გამოიყურება და არაფრით განარჩევს მას სხვა სახლებისგან. ანუ ამით კიდევ უფრო უცნდებათ ბავშვებს რწმენა რომ არფრით არიან გამორჩეულები და ისეთივე საზოგადოებსი ნაწილნი არიან როგორც სცვები.
თუმცა,დეინსტუციონალიზაციას მხოლოდ დადებითი მხარე როდი აქვს..ის საკმაო სირთულეებთან არის დაკავშირებული.ერთი რომ დროის საკითხია წინ წამოწეული...საკამოდ დიდი ხანი დაჭირდება ასეთი სახლების აგებას.
და მეორე,ის ბავშვები რომლებიც ოჯახებს დაუბრუნდებიან ანდა გაშვილდებიან საკმაო შესწავლას საჭიროებენ. სოციალურმა მუშაკმა ძალიან კარგად უნდა გამოიკვლიოს ის ოჯახი რომელშიც ბავშვი მიდის,რათა არ მოხდეს მისი უფლებების შელახვა ან სხვა რაიმე სავალალო ფაქტი.
და მოერე მხარე რითაც შეიძლება აღმოიფხვრას ეს პრობლემები არის კონტროლის უფრო გამკაცრება . რადგან ბავშვთა სახლებში გადარიცხული თანხა არ იხარჯება მიზნობრივად საჭიროა ამ საკითხის უკეთ შესწავალა.მომუშავე პერსონალის სწორი არჩევა და კვლევა.თუკი დაწესებულებაში მდდგომარეობა გაუარესდება მაშინ აუცილებლად შესაბამისი პირები უნდა იქნებ პასუხისგებაში.
მედიის მიერ უკეთ გაშუქება არსებული ვითარების: რა კეთდება და მიმდინარე რეფორმების ნათლად ასახვე, თავისი დადებითი და უარყოფითი მხარეებით.
და ბოლოს, საჭიროა თითოეულმა აადამიანმა ვიფიქროთ მზრუნველობას მოკლებულ ბავშვებზე, ყოველწლიურად მოვახერხოთ როგორმე და შევეცადიოთ მათ ერთი დღე მაინც გავულამაზოთ.ჩავერთოდ სხვადასხვა პროეექტებში და ასე ერთად დგომით თუ შევძლებთ ყველანი მათ დახმარებას!!!!
ერთად ყოფნით ხომ შეუძლებელი არაფერია!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
